Windykator

Małoletni (osoba poniżej 18 lat) nie ma pełnej zdolności procesowej co oznacza, że nie może samodzielnie występować w sądzie ani być stroną postępowania bez reprezentacji przez przedstawiciela ustawowego (najczęściej rodzica) lub kuratora. W sprawach cywilnych pozew przeciwko małoletniemu musi być kierowany przeciwko niemu, ale w praktyce reprezentuje go przedstawiciel ustawowy lub – w określonych przypadkach – kurator ustanowiony przez sąd. Jeśli sprawa dotyczy konfliktu interesów między dzieckiem a rodzicem (np. ojciec pozywa syna), rodzic nie może być przedstawicielem ustawowym dziecka. Wówczas sąd powinien ustanowić kuratora dla małoletniego. Postępowanie prowadzone bez udziału przedstawiciela ustawowego lub kuratora jest dotknięte nieważnością (art. 379 pkt 2 kpc). W takiej sytuacji orzeczenie wydane w takim postępowaniu może zostać uchylone lub wznowione. Przykłady z orzecznictwa pokazują, że sądy uchylają nakazy zapłaty wydane wobec małoletnich, jeśli nie byli oni prawidłowo reprezentowani lub nie zapewniono im ochrony procesowej.

Pozwy przeciwko małoletnim najczęściej dotyczą spraw majątkowych, np. zadłużenia czynszowego, zwrotu nienależnych świadczeń, czy innych roszczeń cywilnych. Jednak odpowiedzialność małoletniego jest ograniczona – nie odpowiada on za długi rodziców wynikające z czynności, w których nie uczestniczył lub na które nie wyraził zgody. Pojawiają się skargi nadzwyczajne do Sądu Najwyższego w przypadkach, gdy nakaz zapłaty został wydany wobec dziecka za długi rodziców, mimo że dziecko nie miało faktycznego wpływu na powstanie zobowiązania. Sąd ma obowiązek szczególnej ochrony praw małoletniego, w tym zawiadomienia sądu opiekuńczego, jeśli zachodzi podejrzenie działania na szkodę dziecka lub nieprawidłowego zarządu jego majątkiem.

Wpis zaktualizowano dnia 05 lipca 2025 r.

Bezpłatne porady: poczta@pamietnikwindykatora.pl