Windykator

Pytanie: Jak przedstawia się egzekucja grzywny nałożonej przez komornika na przykład za niezłożenie wykazu majątku? Czy komornik musi uzyskać potwierdzenie z sądu i czy to on egzekwuje nałożoną przez siebie grzywnę czy inny komornik z regionu albo komornik skarbowy?

Odpowiedź: Art. 768¹ KPC (Kodeksu postępowania cywilnego) stanowi, że prawomocne postanowienie komornika o ukaraniu grzywną podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez zaopatrywania go w klauzulę wykonalności. A zatem komornik nie potrzebuje niczego z sądu do wszczęcia egzekucji nałożonej przez siebie grzywny. I to ten komornik prowadzi egzekucję nałożonej przez siebie grzywny.

Po uprawomocnieniu się postanowienia, osoba ukarana zostaje wezwana do dobrowolnej zapłaty grzywny w wyznaczonym terminie (najczęściej 30 dni). Jeżeli grzywna nie zostanie uiszczona w terminie, wszczynana jest egzekucja przez komornika sądowego według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Komornik prowadzi egzekucję grzywny tak, jak innych należności pieniężnych (np. zajęcie rachunku bankowego, wynagrodzenia, ruchomości, nieruchomości). Wpłaty należy dokonywać na rachunek bankowy komornika, z podaniem imienia, nazwiska oraz sygnatury sprawy. W przypadku trudności z jednorazową spłatą, możliwe jest wystąpienie z wnioskiem o rozłożenie grzywny na raty. Na skutecznej egzekucji grzywny nałożonej przez siebie, komornik też zarabia. Minimalna opłata egzekucyjna – stosunkowa wynosi 200 złotych albo nawet 300 złotych, zależnie od sposobu egzekucji (z jakiego składnika majątku dłużnika została wyegzekwowana).

Warto zaznaczyć, że na postanowienie komornika o ukaraniu grzywną przysługuje skarga do sądu, którą należy wnieść w terminie tygodniowym od dnia ukarania lub od dnia zawiadomienia o ukaraniu. Sąd rozpoznaje skargę na rozprawie, a w postępowaniu tym komornik nie uczestniczy.

Zaktualizowano 27 czerwca 2025 r.